Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί η αμφισβήτηση των πολιτών έναντι των κομμάτων. Θεωρείται ότι εξυπηρετούν μόνο κομματικά πελατειακά συμφέροντα, δεν παράγουν ιδεολογία και πολιτική, δεν δεσμεύονται σε πολιτικές θέσεις καθώς η εκάστοτε ηγεσία και κυρίως ο κάθε αρχηγός οδηγεί το κόμμα με βάση τα προσωπικά κριτήρια και κίνητρα. Τα συμφέροντα έχουν ΄με αυτό τον τρόπο ελεύθερο πεδίο να επηρεάσουν την ηγεσία χωρίς να υφίσταται συνέπειες. Η βάση, δηλαδή η γνώμη του συνόλου των ενταγμένων σε πολιτικό κόμμα πολιτών, βρίσκεται στο περιθώριο των αποφάσεων και στην καλύτερη περίπτωση καλείται να νομιμοποιήσει ήδη ειλημμένες από την ηγεσία και τον αρχηγό αποφάσεις. Ακόμη και ο απολογισμός αποτελεί στην πράξη, ανύπαρκτη εσωκομματική διαδικασία και στην καλύτερη περίπτωση αφορά κάποια όργανα τοπικού επιπέδου. Τα συνέδρια έχουν καταντήσει να είναι πανηγυρικές διαδικασίες, αλλά και αυτά δεν γίνονται. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε και γιατί, με την γνώμη αυτή που είναι διάχυτη; Εάν ναι τι προτείνετε ότι πρέπει να γίνει;
Θεωρείς ότι είναι σωστή και σε ικανοποιεί η δημοκρατία στα κόμματα;
4 σχόλια
Η εσωκομματική δημοκρατία στα κόμματα, δεν περιορίζεται μόνο στην ιδεολογική αφοσίωση.
Υπάρχουν και οι εσωκομματικές διαδικασίες, με προτιμήσεις προσώπων, ή αποκλεισμούς άλλων.
Υπάρχει η ειλικρινής στήριξη του/της προέδρου ή η αθέμιτη διαβολή του/της.
Και φυσικά η εξυπηρέτηση συμφερόντων.
Σ’ αυτή την περίπτωση, προτείνω:
Υποχρεωτική εφαρμογή των προεκλογικών τους δεσμεύσεων καταστατικά και με έγκριση απ’ τα μέλη, σε συνέδριο ή με on line δημοψήφισμα.
Σε περιπτώσεις εκτάκτων καταστάσεων ή αποφυγής των προγραμματικών ή ιδεολογικών δεσμεύσεων, on line δημοψηφίσματα, των μελών.
Προφανώς δεν γίνεται λόγος για ιδεολογικές αγκυλώσεις που πρέπει να κυριαρχούν. Είναι όμως σημαντικό να υπάρχουν σαφείς πολιτικές θέσεις στα τρέχοντα ζητήματα. Είναι αναγκαίο να υπάρχει συνέπεια στην υποστήριξη των πολιτικών θέσεων. Πως παράγονται σταθερές πολιτικές θέσεις; Έπειτα από εκτενή διάλογο και ψηφοφορία. Τα πολιτικά πρόσωπα εκλέγονται και επιλέγονται ανάλογα των πολιτικών θέσεων που υποστήριξαν. Έτσι δεν πρέπει να είναι η σειρά σε μια δημοκρατική διαδικασία; Υπάρχει διαφορετική προσέγγιση και πως θα αναλύεται;
Καταρχήν θα συμφωνήσω με τον τρόπο που μπαίνει το ερώτημα ή τα ερωτήματα και θα πω ότι αν δεν θεωρούσαμε σωστά τα ερωτήματα γιατί μπήκαμε στον κόπο να μιλήσουμε για άμεσα δημοκρατικές διαδικασίες για συμμετοχή για συν απόφαση για κυρίαρχο ρόλο των μελών της κοινωνίας και των κομμάτων στον τομέα λήψης των αποφάσεων και περεταίρω εσωκομματικών λειτουργιών διαδικασιών κ.λ.π.
Το μέγα ζητούμενο βέβαια δεν είναι άλλο από την δομή των κομμάτων τη σχέση βάσης κορυφής και την αμφίδρομη επικοινωνία καθώς και τις οργανώσεις βάσης και χώρου δουλειάς καθώς και Δημοτικές Διαμερισματικές και λοιπές οργανώσεις και το ρόλο τους στη διαμόρφωση θέσεων επιλογή προσώπων κριτηρίων αξιολόγησης για πιθανούς προτεινόμενους ρόλους και γενικότερα θεμάτων που μπορεί να απασχολούν κόμματα και κοινωνία Τ.Α. κ.λ.π.
Είναι σαφές νομίζω ότι όσοι αποδεχόμαστε την Άμεση Δημοκρατία είμαστε απέναντι στο Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό κι άλλες μορφές οργάνωσης και λήψης των αποφάσεων που παραπέμπουν στην παραδοσιακή αριστερά και στην Σταλινκού τύπου οργανωτική λογική και δομή.
Οι θέσεις βεβαίως παράγονται κατά θεματική ενότητα από αρμόδια κλιμάκια εξειδικευμένων γνώσεων και υπό την επιτήρηση αρμόδιας ομάδας αποτελούμενης από μέλη της κεντρικής επιτροπής. Πρέπει να περνούν από έγκριση Συνεδρίου ή άλλης μαζικού χαρακτήρα ολομέλειας κομματικής. Σε έκτακτες περιπτώσεις πρέπει να γίνεται ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Η ΒΑΣΗ.
Για κάθε θέμα που θα προκύπτει το μέλος πρέπει να έχει πλήρη ενημέρωση φωτισμένη από όλες τις μεριές για να μπορεί να πάρει θέση. Οι αποφάσεις πρέπει ολοένα και περισσότερο να γίνονται υπόθεση των πολλών.
Η γνώση , η αλήθεια, η αντικειμενικότητα, θα πρέπει να γίνονται καθημερινή ευθύνη όλων για να φθάνει κι αλήθεια στην κοινωνία άμεσα και δημοκρατικά.
Η πολιτική μέρα με την ημέρα θα πρέπει να γίνει αντικείμενο καθημερινής ενασχόλησης της κοινωνίας και των πολιτών, υπόθεση του λαού κι όχι των λίγων επαγγελματιών και ”σωτήρων”.
Για να βρεί ξανά αξία και πραγματικό περιεχόμενο η έννοια της εσωκομματικής δημοκρατίας θα πρέπει τα ίδια τα μέλη να το απαιτήσουν ως πρωταρχική προ υπόθεση ένταξής τους στο κίνημα να μην δεχτούν ποδηγέτηση από κανένα και να μην θυσιάσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα για κανενός είδους σκοπιμότητα. ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ.
Συμφωνώ με το σχόλιο σου.