Επιλογή ονόματος της παράταξης

Andreas Tsounis: “Δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να υπάρχει επιλογή ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΉΣ από την στιγμή που το ΠΑΣΟΚ υπάρχει ως συνιστώσα στο ΚΊΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ. Έτσι θα υπάρχει το παράδοξο φαινόμενο ο τίτλος ΠΑΣΟΚ να εμφανίζεται και στο ΑΦΜ του καθαρού φορολογικά Κινήματος Αλλαγής και στο μαυρισμένο ΑΦΜ του ΠΑΣΟΚ. Άρα δίνουμε λαβή να μαυρίσουν και τα δύο. Αν υπήρχε δυνατότητα να ρυθμιστούν τα χρέη τότε δεν υπήρχε και λόγος να αλλάξει το όνομα. Δηλαδή η Φώφη ήταν χαζή; Δεν μπορούσε αυτή να ονομάσει το κόμμα ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΉΣ; Η Φώφη Γεννηματά ήταν λιγότερο ΠΑΣΟΚ; Είναι κάποιος περισσότερο ΠΑΣΟΚ από όσο ήταν η Φώφη; Μην τρελαθούμε. Ο Ν. Ανδρουλάκης είχε μιλήσει για ρύθμιση των χρεών του κόμματος μέχρι το συνέδριο. Αυτό πια έχει ξεχαστεί από όλους.
Πολιτικά όμως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας νέος άνθρωπος, όπως ο Ν. Ανδρουλάκης θέλει να ταυτιστεί η πορεία του με ένα όνομα το οποίο φέρνει ευχάριστες μνήμες στο μυαλό κάποιου ανθρώπου που είναι από 50 χρονών και πάνω. Οι νεότεροι δεν έχουν να θυμούνται κάτι ιδιαίτερο από το ΠΑΣΟΚ και είναι ακριβώς αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος που υποτίθεται θέλει να απευθυνθεί η νέα ηγεσία. Με τον όρο ΠΑΣΟΚ απευθύνεσαι σε ανθρώπους της γενιάς μου και άνω. Εάν θα έπρεπε να κάνω έναν παραλληλισμό, θα ήταν σαν ο Ανδρέας Παπανδρέου να ονόμαζε το κόμμα του Ένωση Κέντρου ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ΕΡΕ (που και την ΕΡΕ αυτός την είχε ιδρύσει αλλά καταλάβαινε την αξία του νεωτερισμού και άλλαξε το όνομα που είχε δώσει ο ίδιος). Άρα η Φώφη Γεννηματά έσπρωξε τον χώρο μπροστά, στο μέλλον, ο Ν. Ανδρουλάκης μας γυρνάει πίσω. Σε ένα ένδοξο παρελθόν για τους περισσότερους από εμάς που έτσι κι αλλιώς είμαστε και θα παραμείνουμε στον χώρο, για την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία δεν παίρνω όρκο. Το μέλλον είναι άδηλο.
Θα μου πεις, έγινε πουθενά διάλογος για να ειπωθούν τέτοιες ή άλλες σκέψεις; Τα συζήτησε ή τα αποφάσισε κάποιο όργανο; Δημιουργήθηκε Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου, για να αφουγκραστεί ή να διαχειριστεί τις αγωνίες των μελών και του κόσμου της Παράταξης; Νιώθω ότι είναι σαν να ζητούμε πολλά από κάποιον που είτε δεν μπορεί είτε δεν θέλει”.